Kötülerin Cezası

1. Kötülerin cezalandırılması için bir diriliş olacak mı?

CEVAP: Evet. Çünkü şöyle yazılmıştır: "Hem doğru kişilerin hem doğru olmayanların ölümden dirileceğine dair Tanrı'ya umut bağladım." (Elçilerin İşleri 24:15); ve "İyilik yapmış olanlar yaşamak, kötülük yapmış olanlar yargılanmak üzere dirilecekler." (Yuhanna 5:29).

2. Layık olmayanların tümü ceza çekmek için ölümden dirilecek mi?

CEVAP: Hayır. Çünkü bazıları hakkında şöyle yazılmıştır: "O efendiler öldü, artık yaşamıyorlar, dirilmeyecek onlar. Çünkü onları cezalandırıp yok ettin, anılmalarına son verdin." (Yeşaya 26:13-14). "Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, ölüm güdecek onları. Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, cesetleri çürüyecek, ölüler diyarı onlara konut olacak." ( Mezmur 49:14-20).

3. Bir daha asla dirilmeyecek, hiç yaşamamış gibi geçip gidecek olanlar kimlerdir?

CEVAP: Mesih'in Müjdesi'nden habersiz olanlar ve gelişmemiş çocuklar: çünkü şöyle yazılmıştır: "Sağduyudan uzaklaşan, kendini ölüler arasında bulur." (Özdeyişler 21:16) . "Niçin doğmama izin verdin? Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden! Hiç var olmamış olurdum, rahimden mezara taşınırdım." (Eyüp 10:19; 3:11-16).

4. Böyleleri neden dirilmeyecek?

CEVAP: Çünkü sorumlu değillerdir. İnsanları sorumlu kılmak için bilginin ışığı gerekir; çünkü şöyle yazılmıştır: "Yargı da şudur: Dünyaya ışık geldi, ama insanlar ışık yerine karanlığı sevdiler." (Yuhanna 3:19). İnsanlar sözden habersiz olduklarında, cezalandırılacak bir günahları yoktur: ama aynı zamanda, bağışlanmış ve aklanmış insanlar da değildirler. Öğrenerek ve tövbe ederek böyle olmadıkça, sonsuza dek kurtarılamazlar. (Yuhanna 9:41; 15:22, 24; 1 Yuhanna 5:12, 13; Yuhanna 11:25).

5. Kötülerin sorumlu olan kısmına ne olacak ve dirilişte kimler cezalandırılacak?

CEVAP: Hesap vermek için Mesih'in huzuruna çıkacaklar: O'nun huzurunda, kabul edilmiş doğrular ve beraberindeki melekler topluluğu önünde reddedilecekler ve ayrılmaları emredilecek, bunu utanç ve ıstırap içinde "ağlayarak", feryat ve diş gıcırdatmayla yapacaklar. Bütün bunlar birçok bölümde yazılmıştır. Pavlus şöyle der: "Çünkü hepimiz, iyi olsun kötü olsun, yaptığının karşılığını alalım diye, Mesih'in yargı kürsüsü önüne çıkmalıyız" (2. Kor. 5:10). İsa, hesabı kötü olanlarla ilgili olarak şöyle der: "O zaman ben de onlara açıkça, 'Sizi hiç tanımadım, uzak durun benden, ey kötülük yapanlar!' diyeceğim." " (Matta 7:23.)

6. Onlar nereye gidecek? Sonsuza dek acı içinde mi yaşayacaklar?

CEVAP: Hayır. Ama her durumda, er ya da geç, yıkım yoluyla ölüm onların son kaderidir. Mezardan çıkışlarından rezil bir şekilde ölüme dönüşlerine kadar yaşadıkları tüm deneyim onların cezasıdır; tamamlandığında, yok oluşları onlar için "sonsuz ceza" olacak, ancak "sonsuz azap" olmayacak. Daha önce bir kez öldükleri için, dirilişten sonraki ölümlerine "ikinci ölüm" denir.

***

Bu konuda Kutsal Kitap'ta birçok pasaj bulunmaktadır. İsa, efendisinin isteğini bilip de yapmayan hizmetkarın "birçok dayak yiyeceğini" belirtir ve ekler: "Kime çok verilmişse, ondan çok istenecektir" (Luka 12:47-48). Bu ifadeler, sorumluluğun ve verilen nimetlerin büyüklüğüne göre bir yargının olacağını ve buna göre cezanın ağırlaşacağını anlatır.

Cezanın nihai sonucuna dair başka pasajlar da vardır. Kötüler hakkında Romalılar 8:13'te "ölecekleri" yazar; yani bu kişiler ölümle, nihai sonla yüzleşeceklerdir. Ayrıca Galatyalılar 6:8'de şöyle yazılır: "Kendi benliğine eken, benlikten ölüm biçecektir. Ruh'a eken, Ruh'tan sonsuz yaşam biçecektir." Bu, insanların eylemlerine göre bir karşılık alacaklarını gösterir. Benlikte ekilen şey, ölümle sonuçlanacakken; Ruh'a ekilen şey sonsuz yaşamı getirecektir.

Kötülerin sonu hakkında Mezmur 73:27 ve 145:20'de de şöyle denir: "Kuşkusuz yok olacaklar." Bu ifadeler, kötülüğün nihayetinde yok olacağını vurgular. Malaki 4:1'de ise, "Kendini beğenmişlerle kötülük yapanlar samandan farksız olacak; o gün hepsini yakacak. Onlarda ne kök, ne dal bırakılacak." denir. Bu, Tanrı'nın adaletinin kötülüğü tamamen ortadan kaldıracağına dair bir uyarıdır.

Mezmur 37:20'de de, "Duman gibi dağılıp yok olacaklar." denir. Bu, kötülerin nihai yok oluşunu sembolize eder. Aynı şekilde, 2. Selanikler 1:9'da da şöyle yazılır: "Böyleleri Rab'bin varlığından ve yüce gücünden uzak kalarak sonsuza dek mahvolma cezasına çarptırılacaklar." Bu pasajda, kötülerin Tanrı'dan uzaklaşarak ebedi bir kayıpla karşılaşacakları belirtilmektedir.