Şeytan Var Mı?

İncil'e göre, Mesih dünyaya şeytanı ve onun işlerini yok etmek için gelmiştir. Ancak burada önemli bir soru ortaya çıkıyor: Şeytan nedir?

Şeytan, geleneksel teolojide genellikle insanları kötü yola sürükleyen bir iblis olarak tasvir edilir. Modern düşüncede ise, bu varlık bazen "kötülüğün ruhu" gibi soyut bir kavramla eşleştirilir. Ancak, İncil'deki açıklamalar, bu yaygın inanışlarla çelişiyor. Örneğin, İbraniler 2:14'te şöyle yazar:

"İsa, ölüm gücüne sahip olanı, yani İblis'i, ölüm aracılığıyla etkisiz kılmak üzere onlarla aynı insan yapısını aldı."

Aynı şekilde, 1. Yuhanna 3:8 şöyle der:

"Tanrı'nın Oğlu, İblis'in yaptıklarına son vermek için ortaya çıktı."

Bu ayetler iki önemli gerçeği vurgular:

1. Mesih'in şeytanı yenme amacı, kurtuluş planının merkezindedir.
2. Geleneksel fikirler, bu açıklamalarla uyumsuzdur.

Şeytanın Kökenine Dair Geleneksel ve Modern Görüşler

Birçok insan, şeytanı, cennetten kovulmuş ve Tanrı'ya karşı gelen bir baş melek olarak görür. Bu fikir, John Milton'ın "Kayıp Cennet" eserinde popülerleştirilmiştir. Ancak, Kutsal Kitap'taki metinler bu tür bir anlayışı desteklemez.

İşte bazı örnekler:

• Aden Bahçesi'ndeki Yılan: Yaratılış kitabında, Havva'yı ayartan varlık, konuşabilen bir hayvandır; bu da bir yılan olarak tanımlanır (Yaratılış 3:1, 14). Bu, "şeytan" olarak betimlenen varlığın doğaüstü bir iblis değil, mecazi veya somut bir varlık olduğunu ima eder.
• Lucifer (Sabah Yıldızı): Yeşaya 14:12-15'te geçen "Lucifer" ifadesi, Babil Kralı'na bir metafor olarak kullanılmıştır; yani bu metin, şeytandan değil, zalim bir insan liderden bahseder.
• Hezekiel'deki Meshedilmiş Melek: Hezekiel 28:11-15'te anlatılan yozlaşan melek tasviri ile aslında Sur Prensi'ne atıfta bulunur.
• Vahiy Kitabındaki Ejderha: Vahiy 12:7'de bahsedilen, Mikail'in büyük ejderhayı yenmesi olayı, Roma İmparatorluğu'ndaki olaylara işaret eden sembolik bir kehanettir.

Şeytan kitapçığımızda ayrıntılı olarak açıklanan argümanlaraa bakın.

Kutsal Kitap Şeytan Hakkında Ne Söylüyor?

Doğaüstü Bir Varlık mı, Yoksa Daha Farklı Bir Anlam mı?
Kutsal Kitap'ın şeytan hakkında söyledikleri, onun doğaüstü bir varlık olduğu fikriyle çelişiyor. İşte bunun birkaç nedeni:

Şeytan İnsanları Hapse Atar: Vahiy 2:10'da, "İblis içinizden bazılarını yakında zindana atacak." denir. Ancak burada bahsedilenin doğrudan bir iblis değil, insanların düşmanlarını temsil eden bir ifade olduğu anlaşılır.

Yahuda'nın Şeytan Olduğu Söylenir: Yuhanna 6:70'te İsa, Yahuda'yı bir "şeytan" olarak nitelendirir. Burada şeytan, kötü niyetli bir insanı tanımlamak için kullanılır.

Petrus'a Şeytan Diye Hitap Edilir: Matta 16:23'te İsa, Petrus'a "Çekil önümden, Şeytan!" der. İsa burada, Petrus'un o anda Tanrı'nın planına engel olan bir düşünceyi savunduğunu ifade eder.

Kadınlara İblis Olmamaları Söylenir: Timoteos 3:11 ve Titus 2:3'te kadınlara "iftiracı" olmamaları öğütlenir. Orijinal metinde kullanılan kelime, aslında "iblis" olarak da tercüme edilebilir. Bu, "iblis" kelimesinin iftiracı ya da kötü niyetli insanları tarif etmek için kullanıldığını gösterir.

Şeytan Kutsallara Zulmeden Olarak Tanımlanır: 1.Petrus 5:8-9'da  "Düşmanınız İblis kükreyen aslan gibi yutacak birini arayarak dolaşıyor. " diyerek iblisten imanlılara zarar veren kötü güçlerin sembolü olarak söz eder.

Şeytan Kutsalların Ayakları Altında Ezilecek: Romalılar 16:20'de, "Esenlik veren Tanrı çok geçmeden Şeytan'ı ayaklarınızın altında ezecektir." denir. Bu, kötülüğün ve günahın yok edilmesini ifade eden sembolik bir dildir.

Şeytan İnsanları Hastalık ve Ölümle Bağlar: Luka 13:16 ve Elçilerin İşleri 10:38'de, şeytanın insanları hasta ettiği ve ölüme mahkum ettiği söylenir. Ancak burada da şeytan, kötülüğün genel etkilerini temsil eder.

Şeytanın Gerçek Anlamı:

Satan (şeytan) kelimesi İbranice kökenlidir ve "düşman" anlamına gelir. Yunanca diabolos (devil/iblis) kelimesi ise "asılsız suçlayıcı", "iftiracı" ya da "yalancı" anlamındadır.

Bu terimler, çoğunlukla iki şeyi ifade eder: